Chomik Syryjski
Chomik syryjski został opisany po raz pierwszy w 1839 r. przez Waterhouse'a, jednak przez następne 100 lat uważany był za gatunek wymarły. W 1930 r. profesor Aharoni, prowadzący prace wykopaliskowe w okolicach Aleppo w Syrii, znalazł samicę z 12 młodymi. Całą rodzinę przewiózł do swego instytutu, po stresach związanych z podróżą przy życiu pozostały 4 osobniki. To właśnie od nich pochodzą wszystkie chomiki syryjskie żyjące dziś na świecie[potrzebne źródło]. Dzięki łączeniu i rozmnażaniu odłowionych chomików otrzymano kolejne przychówki, w których na skutek mutacji pojawiły się nowe cechy budowy ciała i umaszczenia.
Chomik Roborovski
Chomik Roborowskiego (Phodopus roborovskii) – gatunek gryzonia z rodziny chomikowatych. Najmniejszy przedstawiciel podrodzinychomików. Ma zaledwie 7 cm długości[potrzebne źródło], waży 10 – 25g[potrzebne źródło], jest więc wielkości 2-tygodniowego chomika syryjskiego. Jego futro ma barwę piaskową z lekko czerwonawym odcieniem w lecie i szarym w zimie. Brak pręgi na grzbiecie i bocznych plam. Łapy ma porośnięte futrem. Porusza się jak chomik dżungarski, lecz jest bardziej zwinny. Na wolności zamieszkuje piaszczyste pustynie Azji Środkowej. Nie kopie rozbudowanego systemu nor. Wygrzebuje wąski otwór w wydmie i tuż za nim wykopuje sobie sypialnię. Ciąża trwa od 19 do 22 dni, po czym rodzi się do siedmiu młodych[potrzebne źródło]. Jego zwyczaje, zachowanie i biologia są podobne do innych chomików karłowatych. Dożywa wieku 2 lat.
Chomik Dżungarski
U chomików karłowatych ruja nie odbywa się zbyt wyraźnie. Powtarza się ona cyklicznie co 4-6 dni. Zaloty chomików karłowatych mają podobny przebieg jak u chomików syryjskich, lecz trwają krócej. Rozwój młodych przebiega bardzo podobnie jak u chomika syryjskiego. Chomiki karłowate rosną do końca życia.
Rozmnaża się przez cały rok (samica rodzi 3 do 7 razy w roku), toteż płodność tego gatunku jest stosunkowo wysoka. Samica po 21-dniowej ciąży rodzi przeciętnie od 4 do 7 młodych, choć zdarzają się większe mioty, liczące nawet powyżej 10 młodych. Młode osiągają dojrzałość płciową po 1 do 2 miesięcy. Chomik dżungarski żyje w niewoli od 2 do 3 lat.
Chomik dżungarski nie jest gatunkiem agresywnym. Jest towarzyski i dobrze się czuje w otoczeniu ludzi (o ile od małego ma z nimi kontakt).
Hodowla kilku chomików jest trudna, gdyż muszą one mieszkać w odizolowaniu od siebie nawzajem. Często występuje agresywność wobec osobników tej samej płci już w wieku około 1,5 miesiąca i nasila się wraz z wiekiem. W przypadku osobników różnej płci, mieszkającej w bliskim otoczeniu, będzie dochodziło do intensywnego rozmnażania.
Rozmnaża się przez cały rok (samica rodzi 3 do 7 razy w roku), toteż płodność tego gatunku jest stosunkowo wysoka. Samica po 21-dniowej ciąży rodzi przeciętnie od 4 do 7 młodych, choć zdarzają się większe mioty, liczące nawet powyżej 10 młodych. Młode osiągają dojrzałość płciową po 1 do 2 miesięcy. Chomik dżungarski żyje w niewoli od 2 do 3 lat.
Chomik dżungarski nie jest gatunkiem agresywnym. Jest towarzyski i dobrze się czuje w otoczeniu ludzi (o ile od małego ma z nimi kontakt).
Hodowla kilku chomików jest trudna, gdyż muszą one mieszkać w odizolowaniu od siebie nawzajem. Często występuje agresywność wobec osobników tej samej płci już w wieku około 1,5 miesiąca i nasila się wraz z wiekiem. W przypadku osobników różnej płci, mieszkającej w bliskim otoczeniu, będzie dochodziło do intensywnego rozmnażania.
Chomik Chiński
Chiński chomik pręgowany ma wiele cech wspólnych z chomikiem syryjskim. Cała sylwetka oraz sposób poruszania się są u obu kuzynów bardzo podobne. Chiński chomik dochodzi do 11 cm długości, jest więc prawie o połowę mniejszy od chomika syryjskiego i waży 38-46 g. Posiada długą czarną pręgę, biegnącą wzdłuż grzbietu. Ciało chińskiego chomika, w przeciwieństwie do innych chomików karłowatych, jest walcowate. Jak każdy chomik ma krótkie, silne i przystosowane do długich biegów łapy. Przednie mają 4 wykształcone palce i zredukowany kciuk, tylne mają 5 palców. Łapy są nieowłosione. Chomik ten ma najdłuższy ogon ze wszystkich chomików, który pomaga zwierzęciu we wspinaniu się. Ogon jest również nieowłosiony. U chomików karłowatych gruczoł zapachowy położony jest pośrodku brzucha. Chomiki mają duże wypukłe oczy, charakterystyczne dla zwierząt aktywnych nocą, choć chomik chiński bywa aktywny także w godzinach dziennych. Chomiki mają dobrze wykształcony słuch i węch co rekompensuje słabszy wzrok.
Chomik Campbella
Chomik Campbella (Phodopus campbelli) – gatunek gryzonia z rodziny chomikowatych, wcześniej klasyfikowany jako podgatunek chomika dżungarskiego Phodopus sungorus campbelli. Żyje na stepach i terenach półpustynnych. Piaskowy odcień jego futra zlewa się z otoczeniem. Ma podobnie jak chomik dżungarski czarną pręgę biegnącą wzdłuż grzbietu, nie posiada bocznych plam. W zimie odcień jego futra pozostaje niezmienny. Łapy są owłosione. Chomik Campbella jest nazywany również chomikiem mandżurskim lub mandżugarskim.
Chomik Turecki
Chomik turecki, chomik azerski (Mesocricetus brandti) – gatunek gryzonia z rodziny chomikowatych, blisko spokrewniony z chomikiem syryjskim. Jest używany jako zwierzę laboratoryjne, ale nie jest szeroko dostępnym gatunkiem na rynku. W USA jest dostępny do kupienia, ale mniej popularny niż syryjski, ze względu na swój agresywny temperament.
Chomik Europejski
Chomik europejski (łac. Cricetus cricetus) jest największym z 14 gatunków. Odżywia się głównie zbożem. Pokarm najpierw gromadzi w torbach policzkowych
a potem zanosi do nory. Na jesieni gromadzi ogromne zapasy, które konsumuje w przerwach między snem zimowym. Zaciekle broni swojej spiżarni. Chomiki są samotnikami. Przedstawiciele obu płci żyją w oddzielnych terytoriach. Jedynie w okresie rui zamieszkują razem.
Chomik europejski stał się symbolem zapobiegliwośći, gdyż w niektórych norach znaleziono aż do 60 kg. zboża. Obecnie z powodu uprzemysłowienia rolnictwa (kombajny zbierają zboże bardzo dokładnie, niewiele zostawiając na polach) nie jest w stanie zgromadzić potrzebnych mu do przetrwania zimy 4 kg. Chomiki jedzą też owady, ślimaki, dżdżownice, żaby i jaszczurki, którymi odżywiają się głównie w lecie.
a potem zanosi do nory. Na jesieni gromadzi ogromne zapasy, które konsumuje w przerwach między snem zimowym. Zaciekle broni swojej spiżarni. Chomiki są samotnikami. Przedstawiciele obu płci żyją w oddzielnych terytoriach. Jedynie w okresie rui zamieszkują razem.
Chomik europejski stał się symbolem zapobiegliwośći, gdyż w niektórych norach znaleziono aż do 60 kg. zboża. Obecnie z powodu uprzemysłowienia rolnictwa (kombajny zbierają zboże bardzo dokładnie, niewiele zostawiając na polach) nie jest w stanie zgromadzić potrzebnych mu do przetrwania zimy 4 kg. Chomiki jedzą też owady, ślimaki, dżdżownice, żaby i jaszczurki, którymi odżywiają się głównie w lecie.
Chomik Stepowy
Chomik stepowy (Cricetulus barabensis) – gatunek chomika karłowatego, o ciemnobrązowej do rudobrązowej barwie ciała z odcieniem szarym, z ciemną pręgą biegnącą na grzbiecie wzdłuż kręgosłupa. Ma dość długi jak na chomika, słabo owłosiony ogon.
Gatunek ten występuje w południowo-wschodniej Azji, na Syberii, w środkowej Mongolii i północnych Chinach[3]. Żyje na glebach lessowych,stepach i półpustyniach.
Gatunek ten występuje w południowo-wschodniej Azji, na Syberii, w środkowej Mongolii i północnych Chinach[3]. Żyje na glebach lessowych,stepach i półpustyniach.
Chomik Bałkański
Lasostepy, stepy, mokre tereny, półpustynie i pustynie europejskiej strony Rosji, Kaukazu, południa zachodniej Syberii, Środkowej Azji . Na południu może zamieszkiwać siedziby ludzkie.
Chomik bałkański prowadzi nocny tryb życia. Czasami kopie własne nory, choć bardziej lubi mieszkać w tych wykopywanych przez inne gryzonie. W razie niebezpieczeństwa ukrywa się w niej, gdyż tak jak myszy i szczury ma krótkie łapki, które uniemożliwiają szybki bieg. Pożywienie – nasiona trzyma w odległości 100-500 m za norą. Chomik nie zapada w sen zimowy ani odrętwienie (jest mało aktywny), dlatego, żeby zapewnić sobie pokarm, przed zimą zbiera do 800 g nasion. Prawdopodobnie nie jest agresywny.
Wygląd długość ciała – wynosi od 13 cmdługość ogona – do 3,5 cm.kolor futra – szaryogon i łapki – jasne, nieowłosione.
Chomik bałkański prowadzi nocny tryb życia. Czasami kopie własne nory, choć bardziej lubi mieszkać w tych wykopywanych przez inne gryzonie. W razie niebezpieczeństwa ukrywa się w niej, gdyż tak jak myszy i szczury ma krótkie łapki, które uniemożliwiają szybki bieg. Pożywienie – nasiona trzyma w odległości 100-500 m za norą. Chomik nie zapada w sen zimowy ani odrętwienie (jest mało aktywny), dlatego, żeby zapewnić sobie pokarm, przed zimą zbiera do 800 g nasion. Prawdopodobnie nie jest agresywny.
Wygląd długość ciała – wynosi od 13 cmdługość ogona – do 3,5 cm.kolor futra – szaryogon i łapki – jasne, nieowłosione.
Chomik Rumunski
Chomik rumuński lub Dobrudja chomika (mesocricetus newtoni) to gatunek gryzonia z rodziny Cricetidae. Znajduje się w Bułgarii i Rumunii.Chomik rumuński ma brązowy grzbiet (plecy) futra i białym spodzie. Czubku głowy ma ciemny pasek, który rozciąga się na szyi. Ciemne pasy policzek sięgać do ramienia - jak widać na zdjęciu. Jego głowa-długość ciała wynosi do 180 mm, a jego waga waha się od 80 do 115 g. Jego formuła jest dentystyczna 1 / 1, 0 / 0, 0 / 0, 3 / 3 .